W dniu 1 grudnia 2016 roku Katedra Zarządzania i Inżynierii Produkcji zorganizowała seminarium pt. „Inżynieria produkcji czynnikiem rozwoju koncepcji Przemysł 4.0″. Seminarium było połączone z Jubileuszem 80-lecia urodzin profesor dr hab. inż. Zenobii Weiss.
Swoją obecnością uroczystość zaszczycili Jego Magnificencja Rektor Politechniki Poznańskiej prof. dr. hab. inż. Tomasz Łodygowski, prorektor ds. współpracy z gospodarką – prof. dr hab. inż. Jan Żurek, dziekan WBMiZ – dr hab. inż. Olaf Ciszak oraz doktorzy wypromowani przez Panią Profesor. Udział wzięli pracownicy Katedry, zaproszeni goście z innych jednostek organizacyjnych WBMiZ. W uroczystości uczestniczyli również byli dziekani WBMiZ – profesorowie Stefan Joniak, Czesław Cempel, Jan Żurek, Adam Hamrol i Roman Staniek, a także przedstawiciele polskich Uczelni Technicznych – profesorowie Bożena Ciałkowska, Bożena Skołud, Józef Gawlik, Jan Koch, Krzysztof Marchelek oraz Włodzimierz Przybylski.
Profesor Adam Hamrol przedstawił referat pt. ”Od skrawania do zarządzania”, w którym omówił dorobek naukowy prof. Zenobii Weiss” oraz rozwój uprawianych przez nią obszarów badawczych. Następnie dr inż. Przemysław Zawadzki przedstawił wykład pt. „Inżynieria produkcji czynnikiem rozwoju koncepcji Przemysł 4.0”. Głos zabrali także zaproszeni goście.
PROF. DR HAB. INŻ. ZENOBIA WEISS – JUBILEUSZ 80-LECIA
Profesor Zenobia Weiss urodziła się 2 grudnia 1936 roku w Janowej Dolinie na Wołyniu. W rezultacie tragicznych wydarzeń związanych z działaniami na tych terenach oddziałów UPA, w roku 1942 wraz z rodziną została wysiedlona do Niemiec, a po zakończeniu wojny osiedliła się w Poznaniu. Tutaj uczęszczała do szkoły podstawowej oraz liceum ogólnokształcącego. Studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Poznańskiej ukończyła w 1959 roku, uzyskując za pracę „Badanie zazębień typu Nowikowa” tytuł magistra inżyniera mechanika o specjalności obrabiarki, narzędzia i technologia budowy maszyn. Za pracę pt. „Skrawalność stali łożyskowej 11-115 przy toczeniu ostrzarni ze stali SW18 i węglików spiekanych S20” uzyskała w 1970 roku stopień doktora nauk technicznych. W roku 1977 została doktorem habilitowanym, na podstawie rozprawy „Model procesu szlifowania w aspekcie zastosowania sterowania adaptacyjnego”, a w 1989 uzyskała tytuł naukowy profesora.
Przez całe swoje życie zawodowe była związana z Politechniką Poznańską. Pełniła na Uczelni ważne funkcje. Była kierownikiem Zespołu Technologii Łożysk Tocznych w Instytucie Technologii Budowy Maszyn (1976 do 1990), prodziekanem na Wydziale Budowy Maszyn (1984 — 1991), dyrektorem Instytutu Technologii Mechanicznej (1999 do 2002), kierownikiem Zakładu Informatyzacji Systemów Produkcyjnych (1991-2007).
Główne obszary prac naukowo-badawczych prof. Zenobii Weis to: technologia maszyn, zwłaszcza obróbka skrawaniem i obróbka ścierna oraz inżynieria produkcji, a w szczególności zastosowania informatyki w inżynierii produkcji, komputerowo wspomagane projektowanie i zarządzanie. Z wielu osiągnięć naukowych i wdrożeniowych na szczególną uwagę zasługują:
– metoda badania rozkładu temperatury w warstwie wierzchniej z zastosowaniem termoelementów do badania temperatury na określonej głębokości od powierzchni,
– opracowanie bazy optymalnych parametrów szlifowania z prędkością 60 i 80 m/s, przy uwzględnieniu kryterium jakości powierzchni oraz kosztów obróbki,
– opracowanie modelu matematycznego procesu szlifowania do zastosowań w sterowaniu adaptacyjnym,
– określenie obszarów i możliwości stosowania w szlifowaniu oraz w obróbce skrawaniem nowych materiałów narzędziowych, np. sześciennego azotku boru,
– badania dotyczące dokładnego głębokiego szlifowania materiałów trudnoobrabialnych z obciąganiem ciągłym ściernicy,
– opracowanie metodyki oraz aplikacji do współbieżnego projektowania konstrukcyjnego i technologicznego części maszyn,
– budowa modelowego elastycznego systemu wytwarzania oraz prac w zakresie integracji urządzeń systemu FMS oraz oprogramowania PPC, CAD/CAM,
– rozwój metod projektowania wyrobów z wykorzystaniem rzeczywistości wirtualnej oraz szybkiego prototypowania, opracowanie założeń i metodyki ekoprojektowania.
Większość prowadzonych przez nią prac miało charakter nowatorski, wyznaczało w zakresie technologii maszyn kierunki prac naukowych i badawczo rozwojowych.
W pracy naukowo-badawczej wykorzystywała swoje doświadczenia z przemysłu oraz z pobytów w zagranicznych ośrodkach naukowych. Sześć lat pracowała na różnych stanowiskach w Zakładach H. Cegielski w Poznaniu. Prawie 3 lata spędziła w instytutach naukowych w Niemczech i Irlandii. W latach 1975-1976 była stypendystą DAAD, prowadząc badania na Uniwersytecie Technicznym w Brunszwiku, z bardzo wówczas nowatorskiego obszaru szlifowania adaptacyjnego, przy zwiększonych prędkościach ściernicy. Okres ten zaowocował licznymi kontaktami międzynarodowymi i rozpoczęciem, kontynuowanej przez następne lata, szerokiej współpracy międzynarodowej. Pobyt w w Computer Integrated Manufacturing Research Unit University College Galway (Irlandia) była ważnym impulsem do zajęcie się zupełnie nowym i intensywnie rozwijającym się obszarem badawczym tj. komputerowym wspomaganiem wytwarzania maszyn i urządzeń.
Profesor Zenobia Weiss jest autorem lub współautorem 6 monografii i skryptów oraz ponad 200 artykułów i referatów naukowych. Wiele z nich było publikowanych w renomowanych zagranicznych czasopismach naukowych i technicznych.
Ma ogromne zasługi w rozwoju kadr naukowych. Była promotorem prac doktorskich, recenzentem wielu rozpraw doktorskich i habilitacyjnych oraz projektów i artykułów naukowych. Poprzez swoje kontakty międzynarodowe umożliwiła szeregu współpracownikom wyjazdy na stypendia, staże i praktyki, zapewniając im tym samym wysoki poziom wykształcenia i dostęp do najnowszych osiągnięć techniki.
Profesor Zenobia Weiss przyczyniła się do wykształcenia kilku pokoleń studentów. Była promotorem kilkuset prac dyplomowych inżynierskich i magisterskich. Większość prowadzonych prac miała charakter naukowo-badawczy i została wykorzystana w praktyce lub przyczyniła się do wzbogacenia programów wykładowych dla studentów.
Znana jest z ogromnej aktywności w pozyskiwaniu i prowadzeniu projektów naukowych, badawczych i rozwojowych. Jest wykonawcą i współwykonawcą ponad 30 projektów badawczych oraz badawczo-rozwojowych. Koordynowała realizację projektów europejskich m.in.: „Computer Techniques in Production” – Tempus Project 1995-97), „Product and Process Data Modeling for Flexible Manufacturing” – Inco. W roku 2002 utworzyła jedno z pierwszych w Polsce Centrum Doskonałości (CD) VIDA (Virtual Design and Automation Centre). W jego ramach prowadzono prace badawcze we współpracy z licznymi ośrodkami naukowymi krajowymi jak i europejskimi (m.in. stworzono twining pomiędzy Centrum VIDA, a Centrum Wirtualnego Projektowania ViPro w Instytucie Fraunhofer’a – IPK Institut für Produktionsanlagen und Konstruktionstechnik – w Berlinie).
Czynny udział w konferencjach Profesor Zenobia Weiss łączyła nie tylko z prezentowaniem swoich i zespołu badań naukowych, prowadzeniem i przewodniczeniem licznych sesji plenarnych i roboczych, ale również z promowaniem Instytutu, Wydziału i Uczelni.
Na podkreślenie zasługuje również Jej duże zaangażowanie w prace dydaktyczno- organizacyjne na rzecz Zakładu, Instytutu i Uczelni. W swojej karierze zawodowej Profesor Zenobia Weiss szczególną uwagę poświęcała wychowaniu młodej kadry naukowej i dydaktycznej. Wypromowała 10-ciu doktorów. Brała czynny udział w przygotowaniu wielu programów i stanowisk dydaktycznych dla nowych przedmiotów m.in. na kierunku Mechanika i Budowa Maszyn, Zarządzanie i Inżynieria Produkcji oraz studiów podyplomowych. Zorganizowane przez Profesor Zenobię Weiss laboratoria dydaktyczne i naukowe (m.in. laboratorium VR, RP, FMS) zawsze dorównywały swoim poziomem bliźniaczym laboratoriom w krajach Unii Europejskiej.
Za swoją pracę została nagrodzona wieloma wyróżnieniami m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Edukacji Narodowej, Odznaką Honorową m. Poznania, Nagrodą zespołową III stopnia (Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki), nagrodą Zespołową Miasta Poznania i Województwa Poznańskiego w dziedzinie nauki, Odznaką Honorową m. Piły, odznaką „Zasłużony pracownik WSK-Kalisz”, nagrodą Rektora za wybitne osiągnięcia naukowe. Za pracę dydaktyczno-wychowawczą otrzymała szereg nagród Rektora II i III stopnia. Jest odznaczona medalem za Zasługi dla Politechniki Poznańskiej.